Koorlid vanaf het begin !
In onze rubriek “de stem van …”, sprak ik met Henny van de Pasch.
Henny zingt al vanaf de oprichting bij het koor.
Haar zus Ans ( ze heeft 5 zussen en ook nog 3 broers) heeft destijds meegewerkt aan de oprichting van het koor, nu alweer 45 jaar geleden.
Henny is wel tussendoor een paar jaar gestopt als lid.
“Toen Con Brio een aantal jaren geleden een concertreis maakte naar Engeland, kwam iedereen daar heel enthousiast van terug. Ik was destijds geen lid, dus kon er helaas niet over meepraten.
Er zingen 2 zussen, Ans en Riet bij het koor en die spoorden me toen aan om weer lid te worden. Ik was snel overgehaald en zing nu al een paar jaar gewoon weer mijn partij mee. Alhoewel er in de loop van de jaren wel iets is veranderd.
In de beginjaren zong ik sopraan, maar omdat ik tijdens een ziekenhuis periode lang aan de beademing heb gelegen zijn mijn stembanden beschadigd en zat sopraan zingen er niet meer in. Nu zit ik alweer geruime tijd bij de alten, en dat was vooral in het begin heel erg wennen.
Als sopraan zing je namelijk meestal de melodie en als alt niet. Nu vind ik het juist erg mooi om alt te zingen. Het is een grotere uitdaging.
Omdat ik er vanaf het begin bij ben, heb ik alle dirigenten die Con Brio in de loop der jaren heeft gehad meegemaakt. Het repertoire werd vooral in de tijd van Sjraar Klaassens een stuk vrolijker en moderner. Iets dat mij wel aansprak.
Onze huidige dirigent Marcel Kuepers is heel plezierig om mee te werken. Heel geduldig en rustig, maar ook op zijn tijd een grapje kunnen maken.
De klank van het koor is nog steeds erg mooi, ook al worden we natuurlijk wel steeds ouder. Op dit moment is de stemverhouding ook weer beter, door de komst van een aantal nieuwe mannen . Hier zijn we dan ook erg blij mee.
Een van mijn “mooiste “herinneringen aan Con Brio is gek genoeg iets uit de tijd van mijn ziekenhuis verblijf in Maastricht.
Een moeilijke tijd, ik had thuis immers een man en twee kleine kinderen die het lang zonder me moesten doen.
In totaal heb ik ruim 1 jaar in het ziekenhuis gelegen van januari 1991 tot februari 1992, eerst in Venlo later in Maastricht .
In december 1991 kwam als verrassing een voltallig Con Brio kerstliederen voor me zingen. Eerst in een ruimte op de afdeling, later in de hal van het ziekenhuis. Dit onder grote belangstelling.
Als cadeau kreeg ik een mooie speld waarop Con Brio staat. Als ik die speld zie, denk ik weer even terug aan die bijzondere dag.
Het was een zwaar jaar, maar ik had heel veel lieve mensen om me heen. Zij waren er altijd voor mij.
Ik kreeg iedere dag bezoek, hoe bijzonder is dat.
Ik ben enorm dankbaar , dat ik er 31 jaar later nog steeds ben. Mijn kinderen heb zien opgroeien en nu mag genieten van 5 prachtige kleinkinderen.
Zingen doe ik al vanaf mijn jeugd. Mijn vader was dirigent van het kerkkoor en het was dan ook vanzelfsprekend dat je vanaf jonge leeftijd hier mee ging zingen. Dat resulteerde er ook in dat we als kerkkoor mochten meezingen met “Ik ben blij dat ik je niet vergeten ben ” van Joost Nuissl.
Dat leverde me, als 17 jarige, mooie en bijzondere momenten op.
Tijdens de afwas werd er thuis ook vaak gezongen, vooral in de tijd voor kerstmis.
Sommigen zongen dan de eerste stem en anderen de tweede stem, ontzettend
gezellig en sfeervol.
Wat Con Brio betreft hoop ik dat we nog een aantal jaren samen mogen zingen.
Op naar het 50 jarig jubileum ! “
Door Henny van de Pasch verteld aan Ans Vermeulen.