Leden van Gemengde zangvereniging Con Brio laten hun stem eens op andere wijze horen.
Zij vertellen over hun verbondenheid met het koor en het plezier van het samen zingen.
Deze keer:
DE STEM VAN:
Ria Baas
Mijn eerste koor ervaringen waren in Velsen-Noord, waar ik ben geboren onder de rook van Hoogovens, nu Tatasteel. Ik zong op een kinderkoor, met een strenge, kundige dirigent.
Pas op de pabo in Santpoort Zuid kwam het volgende koor in beeld, het koor o.l.v. de muziekdocent van de school. Daar zongen we gospels, allerlei liederen, het Ave Verum van Mozart en ook de Krönungsmesse van Mozart, begeleid door een amateurorkest uit de regio.
We traden op in kerken in de hele IJmond. Soms in RK kerken (de muziekdocent kwam uit Oudenbosch) maar meestal in protestantse kerken. Overigens zijn we ook een keer naar Oudenbosch getrokken om daar in de basiliek te zingen.
Na de pabo ben ik gaan werken in IJmuiden, op een school voor moeilijk lerende kinderen.
De hoogovens waren belangrijk voor ons, het was een groot bedrijf, mijn echtgenoot Roel is er vanuit Delft afgestudeerd en kreeg daar ook een baan.
Na de pabo zochten (nu) mijn schoonzus en ik een nieuw koor.
De keuze kwam te liggen op het oratoriumkoor te Haarlem, tussen Zandvoort (haar woonplaats) en Beverwijk in. Daar zongen we ieder jaar mee met de Mattheus Passion in het voorjaar, en in het najaar een ander groot werk. Bijvoorbeeld het Requiem van Verdi.
Toen onze tweeling werd geboren, zochten we een grotere woning. Toen kreeg Roel de kans om bij een dochterbedrijf van de Hoogovens te werken, namelijk Nedri Spanstaal in Blerick/Venlo.
De bedoeling was om na een jaar of 3 weer terug te keren bij de Hoogovens in IJmuiden.
Echter het liep anders! Verbluft zagen we de versierde straten met carnaval, het werk wat stil kwam te liggen, hossende en zingende dorpsgenoten.
Opeens was het huis versierd en stond er een bordje in de tuin. “Hier woont de jeugdbruidegom van de Krey in broekhuizen.” Voor onze familie uit Vlaardingen en Noord-Holland was dit een exotisch gebeuren. Dit zul je niet geloven maar wij zijn zonder carnaval opgegroeid!
Ondertussen was ik benaderd door een lid van Con Brio of ik mee wilde komen zingen. Dat wilde ik wel, en aldus geschiede. Meteen kon ik mee op reis naar Praag en Levice. Een geweldige koorreis.
Toch ben ik op een zeker moment van het koor afgegaan. En zong ik een paar jaar bij Orpheus in Blerick, waar grote koorstukken werden gezongen, bijv. het Requiem van Brahms, de Carmina Burana en Italiaanse operette.
Toen ik als lerares voor de klas kwam staan in Swolgen, ben ik met het koor gestopt.
Pas na mijn pensioen ben ik weer gaan zingen bij Con Brio, waar ik naadloos kon aansluiten bij de sopranen.
Samen zingen is voor mij een magisch gebeuren!